Dag 6, Coloma - Sugar Pine Point State Park

Dinsdag 24 juni 2014


Heerlijk geslapen tot ongeveer kwart over 6. Zelfs de vogels lijken hier uit te slapen, want we horen vrijwel niets. Na het ontbijt met in de oven te hard geworden wafels, volgende keer dus korter en minder warm, vertrekken we om half 11 van de camping.

Het eerste doel is een supermarkt bij South Lake Tahoe om de verse dingen te kopen die gisteren niet lukten. We kwamen na een steeds mooier worden de rit aan bij Lira's Supermarket, naast de Tahoe Paradise Golf Court. Het is geen heel grote supermarkt, maar ze hebben een uitstekend assortiment en hebben leuke, lekkere dingen. In no-time hebben we voor 3 à 4 dagen ingeslagen. Voorlopig dus geen winkels meer! Naast de supermarkt konden we tanken à $ 4,25.



We zien een bosachtige omgeving met mooie dennen en bergen, sommige nog met een klein beetje sneeuw erop. Later wordt het een wat ruiger terrein met veel rotsen. Ook erg mooi. Dan rijden we recht op het meer aan. Lake Tahoe in volle glorie. Nu in de zon het het mooier dan in 1995 met bewolkt weer. De temperatuur is heerlijk.

Na een paar andere parken verschijnt dan Sugar Pine Point State Park. De campground is snel gevonden en bij het inchecken wordt verteld dat alles waar een luchtje aan zit in de bearbox moet. Alles aan etenswaren dus, maar ook de toilettassen. Alleen de koelkast hoeft niet leeg, die maskeert de geur voldoende. Tot nu toe hebben we dit met een camper nooit hoeven doen. Ik ben benieuwd of ze hier strenger zijn, of dat het komt omdat, zoals ze zei, er beren actief zijn op dit moment. We zullen het zien in Yosemite en Sequoia.


Na een boterham aan de picknicktafel op onze enorme plek, met om ons heen eekhoorntjes en een enkele blauwe vogel (Stellar's Jay), maken we een wandeling over de camping. We constateren dat de wc's vrij dichtbij zijn, maar de douches een behoorlijk eind weg. Veel mensen gaan dan ook met de auto naar de douche. De bomen produceren hier enorm grote dennenappels. Je zou zeggen dat die van de Sugar Pines zijn, maar dat is niet zo. Die zijn er niet zo heel veel meer, nadat er rond 1870 veel gekapt zijn. Ze kunnen overigens 300 - 500 jaar oud worden en zo'n 200 ft (61 m.) hoog.



Terug bij onze plek 139 zitten we te zitten en bedenken wat we vanavond kunnen doen. Wij hebben natuurlijk een boek, maar Idse is afhankelijk van energie voor zijn laptop en stroom hebben we niet. Aangezien ik thuis druk bezig ben geweest met spelletjes uit te zoeken om mee te nemen, maar het op het moment suprême niet gedaan heb, zitten we nu zonder. We besluiten nog even op pad te gaan om te kijken of er in Tahoma een winkel is waar we bijv. een spel kaarten kunnen kopen. In Tahoma is niks en als er al iets zou zijn, dan kunnen we er niet komen, want er wordt aan de weg gewerkt. Met een personenauto is het al een probleem, maar met 27 ft lukt het zeker niet. We rijden door naar Tahoe City, wat dichterbij is dan we dachten. We komen langs hele mooie huizen, veel makelaarskantoren en vlak langs het meer met, zo te zien, privésteigertjes. Alles ziet er erg mooi uit, maar je woont dan toch altijd aan die heel drukke, doorgaande weg. Lijkt ons niks. Wij zijn even klaar met druk verkeer voor de deur.

In Tahoe City zijn we even het visitor center North Lake binnengelopen. Het was wel aardig, maar niet bijzonder en ze hadden niets wat we nodig hadden. Aan de overkant zat een supermarkt, dus op daar naartoe. Daar hout voor het kampvuur gekocht en de kassier gevraagd waar we kaarten konden kopen. Bleek het gewoon in die winkel te zijn. Missie geslaagd dus.

Na een chippie en een drankje rustig aan met het eten begonnen. We kunnen, weliswaar met broek en trui aan, buiten zitten. Vanavond het vuur aan een een potje pesten met een bak ijs erbij. Het leven is zwaar.