Zondag 6 juli 2014
Jan en ik zijn vroeg opgestaan en hebben bij een heerlijke temperatuur een wandelingetje gemaakt. Alle ground squirrels slapen nog, de luiaards! Weer terug installeren we ons in de schaduw met koffie, foto- en filmapparatuur. Het is leuk om te zien hoe de beestjes langzaam wakker worden her en der. Het is dan ongeveer 7 uur.
Om half 10 is het 92F (33,3C) en rijden we naar de Oostelijke helft van Saguaro National Park . De scheve elektriciteitspaal van gisteren wordt gerepareerd. We tanken in Tucson voor $ 3,29 (wat achteraf de goedkoopste pomp van de vakantie bleek).
Het trillen en ratelen wat we al 2 dagen horen en voelen, maar niet thuis kunnen brengen, wordt plotseling heel erg. Dit moet een lekke band zijn, dus meteen stoppen. We zitten op de I10E, 1 mijl van exit 273, Rita Road. Het is dan 10.15 uur. We bellen het servicenummer van Cruise en zij zeggen dat ze een bedrijf in de buurt gaan benaderen en zullen terugbellen om te zeggen hoe lang het duurt. Een kwartier later horen we dat er iemand komt, maar dat het wel 1,5 uur kan duren. We staan niet op ons gemak zo naast het voortrazende verkeer. In de berm kun je niet zitten: die is heel schuin, en bovendien staan er alleen maar prikkelstruikjes. Tegen de camper aan hebben we wat schaduw; het is inmiddels goed heet. Omdat de zon draait wordt de schaduw wel steeds kleiner. Om half 12 stopt er politie achter ons en vraagt of er al hulp onderweg is. Dat is zo en hij wenst ons sterkte en gaat verder. Om 11.50 uur stopt er een personenauto achter ons. Eerst denken we: Ha, daar is hij, maar dat is ook niet logisch met zo'n auto. Bovendien stapt er een meisje uit. Die gaat vast vertellen dat het nog uren gaat duren. Maar nee, het is Lindsey van Blue Bell (ijsmerk). Ze zegt dat ze al 2x langsgereden was en dat ze "not much to offer" had, maar dacht dat we wel een ijsje zouden lusten. Nou, reken maar!! We zoeken er allemaal 1 uit en dan zegt ze dat we er meer moeten nemen, dan hebben we straks ook nog wat. Nou, noem dat maar niet veel te bieden. Geweldig dat dat zomaar gebeurt. Heel bijzonder. Het is bovendien nog erg lekker ijs ook. Blue Bell: 100 punten. We zullen jullie bij iedereen aanbevelen.
Om 12 uur komt Oscar van de Purcell Tire & Rubber Company met een nieuwe band. In 20 minuten heeft hij hem erom liggen. Het is een aardige Mexicaanse knul en hij wil graag dat Nederland wint op het WK. Duitsland is niks en Argentinië ook niet. Het zou natuurlijk kunnen komen door de $ 20,- fooi die we hem geven en waar hij even een kruisje voor slaat, maar dat vergeven we hem maar. We zijn zo blij dat we verder kunnen.
Om half 1 rijden we weer. Airco! Heerlijk.
Er hangt al weer een heel donkere lucht boven de bergen. Dat wordt vast weer onweer straks. We gaan eerst naar Saguaro en dan zien we later wel. We missen een bord en rijden dus eerst verkeerd. Het visitor center vinden we niet bijzonder. We hebben de Cactus Forest Loop Drive gereden. Aardig, maar veel van hetzelfde. We vonden de andere helft van het park mooier.
Halverwege staan er 2 fietsers. Zij is behoorlijk oververhit en haar man vraagt of we haar een lift kunnen geven naar het visitor center. Geen probleem. De fiets past er ook wel in.
Hierna gaan we weer richting camping, even langs de Saveways en we moeten ook nog lunchen, maar wat? We doen eerst boodschappen en gaan daarna naar de Mac. Tenminste, dat was het plan. Als we de winkel uitkomen vallen er een paar, maar wel hele dikke, druppels en een paar seconden later komt het met bakken uit de hemel. We gooien de boodschappen naar binnen en kijken hoe de parkeerplaats onder water komt te staan. Dan maar een pizzabroodje in de magnetron en de Mac een andere keer.
We rijden langs het Pima Air en Space Museum en doordat er roadworks zijn, rijden we langzaam en kunnen we lekker kijken naar de buiten uitgestalde vliegtuigen.
Ze zijn nog steeds bezig met het repareren van de elektriciteitspaal die gisteren in de storm scheef gewaaid is.
Op de camping kunnen we nog even buiten zitten. We willen een foto maken van een roadrunner, maar die is te ver weg. Ook zien we een ander snel dier, waarvan ik denk dat het een haas is en Jan een hert. Een Haart? Nee, het blijkt een Jackrabbit te zijn. Helaas ook te ver en te snel voor een foto. We maken nog een wandelingetje, maar zien niets speciaals meer.
Na het eten douchen en dan zit er bij het sanitair blok een pad, een nog dikkere dan gisteren.
Het was weer vies benauwd weer vandaag.