Ondanks de warmte en het geluid van de airco slapen we prima. Dat had ik niet verwacht.
Vanochtend een beetje rondlummelen. Eerst lekker buiten zitten als het nog niet te heet is. Toen we wakker werden viel het ons op dat we vliegtuigen hoorden. Dat was ons nog niet eerder opgevallen. Het blijkt dat ze een andere aanvliegroute hebben vandaag en die gaat recht over de camping heen.
Het is ook bewolkt vandaag. Net nu we met een vliegtuigje van Grand Canyon Airlines
naar de Grand Canyon West Rim gaan.
We vertrekken tegen half 12 naar het Cancun Resort. Hoewel het met de achterkant aan de camping grenst gaan we toch met de auto. Over een hek met prikkeldraad klimmen vinden we geen goed idee. We moeten dus helemaal omrijden.
In de lobby maken we even een praatje met een mevrouw van de frontdesk. Zij bevestigt ons gevoel dat het hier tegenwoordig meer om shoppen dan om gokken gaat en ook zij vindt het oude Vegas leuker.
Het duurt niet lang voor het busje wat ons naar het vliegveld van Boulder, een half uurtje verderop, brengt komt. Daar checken we in en moeten dan nog ruim 3 kwartier wachten. We zijn maar met 6 passagiers en 2 piloten (in uniform met korte broek!). Alle ruimte dus. Het is ook een half uur vliegen en we komen inderdaad over de Hooverdam en Lake Powell, maar we hadden meer verwacht van de rondvlucht. Bij de West Rim aangekomen gaan we in de shuttlebus en slaan we, op advies van de tourleiding, Hualapai Ranch over. De volgende halte is Eagle Point. Het is een vrij klein uitzichtpunt en het is best druk. Toch kunnen we voldoende zien. Hier is ook de beroemde Skywalk. Wij hebben hier geen $ 35,- voor over en bekijken het uitzichtpunt vanaf de rand. Heel on-Amerikaans zonder hekje of waarschuwingsbordjes.
Als we zijn uitgekeken stappen we in de bus naar Guano Point. Het is inmiddels al 3 uur geweest en we moeten nog lunchen. De lunch is inbegrepen bij ons arrangement en die krijgen we hier. Het gezellige plaatje met bbq en indianen en zo is blijkbaar alleen voor de advertentie, want het is gewoon een gaarkeuken. Niet echt slecht trouwens hoor. We eten buiten en eindelijk komt de zon een beetje door. Helaas maar een beetje en ook maar even. Dat is jammer voor de kleuren (foto's) en de sfeer. Hier hebben we duidelijk meer te zien en meer ruimte. Een deel van de guanomijn staat er nog. Die is maar 3 jaar echt in gebruik geweest. Nadat een straalvliegtuig van Defensie de kabels kapot had gevlogen is het nooit meer opgebouwd.
Om uiterlijk kwart over 5 moesten we weer terug zijn bij de terminal en omdat we nog een stukje moesten lopen en met de bus, zijn we maar gegaan. Het bleek allebei maar een klein stukje te zijn, dus waren we een half uur te vroeg.
In de giftshop hebben we nog 2 blikjes indiaanse lippencrème voor mij gekocht. Die is geweldig. Eindelijk voelt het weer normaal.
Terug in Boulder melden we ons aan voor de bus terug naar Las Vegas en om 19.00 uur zijn we weer terug bij Cancun. We besluiten meteen door te gaan naar het Outback Steak House. Die ligt gunstig voor ons ten opzichte van de Strip. Die hoeven we dus niet op. We moeten we ruim een half uur wachten. Alles lijkt vandaag een half uur te duren. In de tussentijd bestuderen we de kaart en dat kan geen kwaad; die is niet eenvoudig. Het wordt voor alle 3 een rare Sirloin steak met shrimp van de woodgrill. Nadat ik mijn volle glas lemonade (formaat emmer) over de tafel heb laten vallen, laten we het ons uitstekend smaken. Mijn steak had wat rareder gemogen, dat viel een beetje tegen. Dat had ik hier anders verwacht. Die van de mannen is wel goed.
Ik rij terug. Wat is het hier toch vroeg donker.
Om even over 9 zijn we thuis. Het is dan 88 F (31,1 C), maar liefst 10 graden C kouder dan gisteravond.