Dag 16, Lakeside - Yuma

Vrijdag the Fourth of July!



Om 9.20 uur zijn we van de camping vertrokken naar Yuma via de I8E. Het is een lekkere rustige weg. Er hangen in het binnenland wat wolken, maar boven de camping was het blauw en al goed warm. De mijlenstand bij vertrek geeft 97545 aan. Ik merk dat ik niet zo trouw ben als de vorige keer met het noteren van de stand. Dat maakt het wat lastiger om te zien hoeveel we per dag gereden hebben.

Er wordt aangegeven dat er vanaf Alpine de komende 63 mijl "strong winds possible" zijn. We rijden over de 79 wat een mooie weg is. Dan staat er een bord dat de 78 afgesloten is i.v.m. brand. Die willen we nemen, maar welk stuk is dicht? We zien wel 2 brandweerauto's terugkomen en bij een brandweerkazerne 8 mijl voor Julian (aan de 79) staat er nog 1 en ziet alles er rustig uit. Geen paniek dus.

We rijden Anza Borrego State Park in. Dit beslaat een heel groot gebied en is dus niet alleen het park waar wij naartoe willen. We komen langs verschillende ranches en alles ziet er heel netjes uit. Vanaf Julian blijkt de weg echt dicht en we kunnen zo niet door Anza Borrego door de brand. Een agent helpt ons keren en geeft wat aanwijzingen voor een alternatieve route. We zeggen ja, maar hebben het eigenlijk niet goed onthouden. We komen nu door het dorp waar net de optocht voor de 4e juli voorbij is. We kunnen zo na de laatste auto aansluiten. Het ziet er allemaal heel gezellig uit. Ontzettend veel vlaggen natuurlijk en een hoop (voor dit dorp) mensen op de been en op de veranda's bij de huizen. We zijn best benieuwd naar hoe de parade was, maar dat zullen we helaas nooit weten.



We verzinnen buiten het dorp een alternatieve route, maar raken al snel verdwaald. Dan komen we plotseling weer uit bij de 78, waar weer een afzetting staat met een aardige agent. Hij denkt dat we er wel door kunnen omdat er gisteren verderop brand was en ze nu aan het opruimen zijn. Hij overlegt even en we krijgen groen licht, als we beloven rustig te rijden en geen brandweermannen omver te rijden. Dat moet lukken. Rechts van de weg zien we een hele rij brandweerauto's en voor ons, in een soort kom, is een heel stuk berg afgefikt. Er liepen allerlei hulpverleners rond, maar we konden er gewoon langs. Het was maar een klein stukje. Best luxe hoor de weg helemaal privé.




Toch door Anza Borrego dus. Het park verandert steeds en we vinden het wel mooi. Het is een echte droge woestijn met voornamelijk lage begroeiing. Bij Borrego Springs staan echter veel palmen. We gaan naar het visitor center waar de thermometer 104,8 F. aangeeft (40,4C). In deze tijd van het jaar is het alleen in de weekenden en op feestdagen open. Boffen wij even dat het vandaag 4/7 is. Toch lijkt het dicht. Er staat wel een auto op de parkeerplaats, maar verder doodse stilte. Als we aan komen lopen zwaait de deur echter vanzelf open. Het is een leuk visitor center, niet zo heel groot, en wat is het hier lekker koel! We kijken wat rond en speciaal voor ons wordt de film opgestart.
Ik wil graag een hoed, want mijn mooie leren is wel erg warm in deze hitte en iets op mijn bolletje is toch wel fijn. Helaas is alles wat ze overal verkopen veel en veel te groot. Mijn hoed is heel geschikt voor noordelijke streken, maar hier is een zomermodelletje meer op zijn plaats.
In het visitor center ben ik wel te weten gekomen hoe die ene cactus heet die we steeds tegenkomen: de barrelcactus. Goede naam; hij heeft ook ongeveer de afmeting van een vat bier.




Daarna weer verder via de S3 naar de 78E. We rijden langs de ijzeren beelden in de Galleta Meadows die we heel bijzonder vinden.




De 78 brengt ons buiten het park, waar het steeds kaler wordt. Er zijn hier veel campings, maar die zijn allemaal leeg natuurlijk. In de winter zal het er hier wel anders uitzien. Later rijden we langs stukken waar veel landbouw gepleegd wordt en we vragen ons af waar ze het water vandaan halen. Een palmboom heeft per dag eigenlijk tot wel 200 gallon water nodig! In Imperial is het 98 F (36,6 C).

In El Centro nuttigen we op een lege supermarktparkeerplaats de lunch. De meeste winkels zijn dicht vandaag, maar niet allemaal. Het is hier 96 F of 93 F, dat veranderde terwijl we bij het stoplicht stonden te wachten. Vervolgens komen we langs een heel lelijk stuk en langs de Mexicaanse grens kunnen we de hekken zien staan. Een lang, donkergrijs, ijzeren lint. Het landschap laat eerst lage woestijnbegroeiing zien en later komen we langs de Imperial Sand Dunes Recreational Area.

Boven Mexico, onder Amerika, ertussen het grenshek

In Yuma stikt het ook van de campings en zo op het oog zijn er nogal wat bij waar je nog niet dood gevonden zou willen worden. Onze camping: Rolle's Lynda Vista RV park is netjes, de netste van allemaal. Bovendien is er geen snelweg of trein in de omgeving. Het is er wel 102 F (38,8C). We worden ontvangen door aardige mensen bij de receptie. Ze zijn blij met gasten en er zou er nog een komen vandaag! Het is druk! Normaal is er niemand. We vertellen dat we uit Holland komen en Ruth vindt het helemaal geweldig. 2 minuten later vertelt ze dan ook dolenthousiast aan Frank, haar man, dat ze eerder al gasten uit Zwitserland hadden en dat wij helemaal uit Zweden komen! Geweldig!
We worden verder door Frank naar onze plek begeleid en we koppelen aan. In de verte onweert het, een half uurtje later vallen er een paar druppen, maar dat is ook weer snel over. Even buiten zitten, hoewel het hier wel benauwd is. Het is echt maar even, want dan gaat het echt regenen. Een uurtje en dan is het weer blauw en warm.



De mussen vallen hier dood van het dak
We gaan gezellig kaarten 's avonds en de buren, in de straat achter ons, hebben vuurwerk. Nou ja, een paar potjes en ze staan eromheen alsof het een kampvuur is. Toch nog een echt 4th of July vuurwerk!