Ondanks dat het een beetje een reis met hindernissen was (ziekte
vooraf en de naweeën daarvan in de vakantie, rijbewijs) was het toch wel
geslaagd. Jammer was dat het weer best een stempel gedrukt heeft. Vanaf
Yuma tot Las Vegas hebben we best last van de moesson gehad. Daardoor
hebben we een aantal geplande dingen niet kunnen doen en was het
sfeerbepalend en ook van invloed op de foto's. Met mooi weer krijg je nu
eenmaal andere foto's dan met donkere wolken.
De hitte
in het zuiden was niet eens het grootste probleem, al ben je natuurlijk
wel wat minder actief, maar door de moesson was de luchtvochtigheid zo
hoog dat het toch wel onaangenaam benauwd was regelmatig.
We hebben 4078 mijl gereden wat 6563 km is.
De
route zou ik niet nog een keer zo doen, maar we hebben wel een aantal
dingen gezien die we toch niet hadden willen missen. Een ervan was White
Sands, wat een zeer positieve indruk achter gelaten heeft. Het nadeel
van de route vond ik het meest zuidelijke stuk. Daar maak je veel
kilometers over de I 10, zonder echt spectaculaire dingen. Dat heeft
voor mijn gevoel te veel tijd in genomen.
Een ander hoogtepunt was
het Whale Watchen., wat gelukkig wel gewoon door kon gaan. Helaas werd
Idse wel zeeziek, dat hadden we niet verwacht.
De Secret Canyon
hoort echt in de top 3. Erg mooi en fijn om dat met een klein groepje te
doen. De rit met de Hummer maakt het nog leuker.
Ook Sequoia staat in het rijtje toppers, niet in de laatste plaats door de beer natuurlijk en camping Dorst Creek.
We
hebben niet veel wild gezien, maar toch ook hier wel een aantal heel
interessante ontmoetingen: de beer in Sequoia, de tarantula en de slang
in Catalina State Park en, vooral niet te vergeten, de slang in Rodeo.
Het
vliegen in de Upper Class van Virgin Atlantic is helaas ook goed
bevallen. Aan dit soort luxe kunnen we wel wennen. En het is niet eens
zo zeer de verwennerij met lekkerder eten en champagne en zo, je komt
duidelijk uitgeruster aan. Dat scheelt enorm. Ook het wachten in de
lounges vond ik erg prettig.
Ik heb 42 verschillende nummerborden gevonden en dan ben ik zelfs Nevada nog vergeten. Typisch een geval van: "Die zie ik straks nog zo veel, dat komt wel." En als het zo ver is, denk je dat je hem al hebt.
Jammer was de lekke band,
maar het is keurig afgehandeld door Cruise America en Oscar van Purcell
en Lyndsey van Blue Bell met haar ijsjes zijn we eeuwig dankbaar.
Wat
ons erg tegenviel was de tour met het vliegtuig naar de Grand Canyon
West Rim. We hadden meer een rondvlucht verwacht. Dit zouden we zeker
niet nog eens doen.
Ook hebben we helaas nu nog Lassen Volcanic
niet gezien, maar je moet altijd wat te wensen overhouden, wat voor ons
overigens geen probleem is. Amerika is een geweldig verslavend land. We
zijn dan ook al druk bezig met verzinnen hoe we het een volgende keer
zouden doen. Hopelijk lukt dat over een jaar of 3, 4. Een combi van
Canada en Amerika spreekt ons wel aan, meer bergen en wild en dan bv.
met een camper van Canadream. die zijn winterhard, dus als je vorst
krijgt onderweg is dat ook geen probleem.