Dag 20, Rodeo - Oliver Lee Memorial State Park

Dinsdag 8 juli 2014




8.25 uur, 98340 mijl en we rijden richting de I10E om tijd te winnen. Zo veel snelweg heeft niet onze voorkeur, maar de afstanden zijn enorm en we willen ook nog rustig iets van White Sands NM zien.
We tanken voor $ 3.55 en vervolgen de lange saaie weg. De blokjes in de vuilwatertank hebben hun werk gedaan en het ruikt weer heerlijk binnen. Onderweg komen we langs een enorme vlakte met veel yucca's op 4585 ft (1397 m.) hoogte. We passeren de Continental Divide. In Las Cruces is de 70 makkelijk te vinden. We rijden langs nog meer vlaktes, komen langs de Space Missile Range, stoppen even voor een snelle plaspauze en willen en flesje water pakken. Maar... de koelkast wil niet open. Wat nu weer? Hopelijk komt het alleen doordat we erg scheef staan.

Een stuk verderop moeten we stoppen bij de Border Patrol. Hier wordt echt gecontroleerd. Paspoorten willen ze, de deur van het woongedeelte moet open, met hoeveel mensen zijn jullie? Jan z'n paspoort wordt nog even mee naar binnen genomen. We weten niet waarom. Misschien omdat die van hem nieuwer is en er anders uitziet dan de onze? In elk geval vinden ze uiteindelijk alles goed en kunnen we verder. De koelkast wil ook weer open, er was van alles in verschoven.

Border Patrol


White Sands National Monument is aan de rand al heel erg mooi. Het heeft een visitor center in Adobe-stijl en op de binnenplaats zitten zwaluwen, die een door de overheid beschermde diersoort zijn. Ze poseren mooi voor de foto.

 
Het eerste stuk weg in het park is verhard en als dat ophoudt wordt het pas echt mooi. De, overigens uitstekende, weg lijkt wel besneeuwd, met zelfs opzij geschoven "sneeuw" aan de randen. Hoe verder we het park in rijden hoe mooier het wordt. We lopen eerst de informatieve trail over de boardwalk van ongeveer 600 m. Hier hebben we geleerd dat de slang van gisteren inderdaad een Sonora Gopher Snake was. We rijden vervolgens de Dunes Drive en lunchen op de Primrose picknickarea. Het is heel stil en dat maakt het extra bijzonder. Er staan overal overdekte picknicktafels, als een soort metalen, ouderwetse, strandstoelen, met een bbq erbij. We rijden de loop verder. We lopen een stukje zandduin op en genieten van het uitzicht. Het is hier zo mooi. Alleen jammer dat we geen strakblauwe lucht hebben. Met de donkere wolken erboven heb je toch een minder duidelijk beeld van hoe wit het hier wel niet is. Idse loopt op zijn blote voeten en het is helemaal niet heet! Dat hoef je met gewoon zand, bij een stuk lagere temperaturen niet te proberen. Hij vindt het ook erg leuk en laat zich spontaan naar beneden rollen. Leuk! We rijden rustig aan het park weer uit en na het sms-je van Iena met de postcode en de afgang van Braziliƫ op het WK, hebben we ook de laatste kaart in het visitor center op de bus gedaan.








We rijden naar de camping in Oliver Lee Memorial State Park. Onderweg hebben we een paar druppen gehad. Het is weer een heel mooie camping met grote plekken. Het kantoor is al dicht, maar dat is geen probleem. We hadden gereserveerd en ook al betaald en anders hadden we het enveloppensysteem kunnen gebruiken.




De temperatuur is heerlijk en we gaan lekker even buiten zitten. Dit duurt helaas maar even. Dit keer niet om het weer, maar om vervelende prikvliegen. Ook van de insectenspray zijn ze niet echt onder de indruk. Idse is net wezen douchen en vindt het maar zozo: een zielig straaltje en de temperatuur is niet te regelen - te koud.
We gooien de ribeye's op de bbq. In de boom/struik naast ons zit een kolibrie en die krijg ik met wat geduld op de foto.


De ribeye is gelukt deze keer. Deze bbq gaat zo snel dat we bedacht hebben dat het vlees erop leggen, een keer rond de bbq lopen, vlees omdraaien, om de bbq lopen genoeg moet zijn. Terwijl de ribeye's hier toch dik genoeg zijn. Nou, dat komt heel aardig in de buurt. Eindelijk niet zo'n doorbakken lap. Voor het eten nog even gelezen buiten aan tafel, waar ik gezelschap kreeg van een vogel op tafel. Na het eten hebben we de film Tombstone gekeken, lekker languit op bed. Het gaat inmiddels wel steeds harder waaien. Het is een warme wind en we hadden verwacht dat het nu koeler zou zijn. We zijn immers wat gestegen. Het was vandaag 96F (35,5C).