Het is zo ver!
Thuis loopt alles soepel. Peter is op tijd, hoewel we het wachten wel lang vinden duren. Geen files, dus we zijn zo in Rotterdam. Daar is het niet druk. Inchecken gaat soepel, de security is wel streng. We moesten de trolley met camera's, snoertjes enz. uitpakken. Daarna nog even een (gratis) drankje en toen konden we al boarden. Prima verzorging aan boord. We vertrokken 5 minuten te vroeg. Keuze uit verschillende warme broodjes, drinken en dat op zo'n korte vlucht. De captain ging uit van zo'n 40 minuten vliegen.
We landden om 10 uur precies, 20 minuten te vroeg. Met de bus in 10 minuten naar terminal 3, naar de Virgin balie. Daar hoeven we niets met de koffers, wel wordt de barcode op de sticker die we meekregen gescand en zo weten ze dat ze door moeten naar SFO.
De security ging hier sneller dan in Rotterdam. Daarna kom je in de drukte van Heathrow. Gelukkig mogen wij naar de Virgin Lounge waar het goed gevuld, maar niet heel druk is. Bij het installeren komen we er achter dat we de wereldstekker niet bij ons hebben. In elk geval niet in de handbagage. Na het English Breakfast en de champagne voor Jan en het sapje voor mij gaat Jan naar Dixons, want daar schijnen ze ze te verkopen. Met een boarding pass als borg kunnen we er in de tussentijd een lenen in de lounge.
Om kwart voor 12 wordt bekend vanaf welke gate we vertrekken. Gate 18 dus.
We kunnen meteen doorlopen om te boarden. Dit is wel een voordeel van Upper Class. Verder ziet het vliegtuig (we vliegen vandaag met de Cosmic Bird) er van binnen best oud uit. De stewardess die ons binnen liet zei dat we de mooiste plekken hebben, haar favoriete. De mannen een glaasje bubbels en ik een sapje. Het "nadeel" van deze plekken is alleen dat je geen eigen overhead storage hebt, dus de trolley's staan in de kast. Maar we hebben ze onderweg toch niet nodig en bovendien kunnen we er wel bij. Het lijkt erop dat mijn stoel niet naar behoren werkt, maar met mijn voeten op de ottoman is het goed te doen. Straks de juffrouw maar even vragen. Niets aan de hand. Gewoon wat harder op het goede knopje drukken.
13.22 uur push-back voor een 10 uur en 20 minuten durende vlucht. In de file naar de startbaan en om 13.47 uur lift-off. 3 kwartier vertraging dus. Er stond nog een oude Concorde geparkeerd, maar daar schoof net een Singapore Airlines voor, dus kon ik geen foto maken. We hobbelen naar boven en boven de wolken wordt het weer rustig.
20 minuten later weer een drankje en lekkere chippen. Even een filmpje, maar er is erg veel reclame vooraf. Net als in de bioscoop. Zelfs de collecte voor het "bio-vakantieoord" wordt niet vergeten, maar nu als project van Richard Branson in Afrika. Doneren kan door je kleingeld, maakt niet uit welke valuta, in een envelopje te doen. De reclame is voorbij, dus ga ik The Grand Budapest Hotel kijken.
Net uitstekend gegeten. Ze was even mijn warm sticky caramel toffee pudding vergeten, maar het was het wachten waard. Ik ben zelfs vergeten een foto te maken. Meteen aangevallen!
We zijn nu al volkomen kwijt hoe laat het is, hopelijk helpt dat tegen de jetlag.
Tussendoor even een wandelingetje gemaakt en aangeschoven aan de bar. Een praatje met een Amerikaanse en een stewardess gemaakt en een Haagen Dasz ijsje genuttigd. We hebben ons reisplan verteld en dat het een reis voor ons 25-jarig huwelijk is. Ok, het is eigenlijk voor Idse's examen, maar het is wel waar. Toen ik weer in mijn stoel zat kwam de stewardess met een fles champagne aan. Als cadeau! Leuk! We hadden de peper en zoutstelletjes op verzoek al gekregen en die vonden we al zo leuk. Nu weer verder met Saving Mr. Banks. Het zit heerlijk hier. We kunnen er wel aan wennen. Sterker nog: na 10 seconden was ik er al aan gewend.
We krijgen nog een high tea met meer dan genoeg soorten happen en om 16.15 uur zijn we geland. Om 17.00 uur staan we buiten bij de hotel shuttle. Het ging allemaal super-soepel. Vriendelijke immigrations officer en de douane was helemaal niet geïnteresseerd. Het langste duurden de koffers nog.
En toen was Jan z'n portemonnee kwijt... Hij wist meteen dat hij die in het vliegtuig had laten liggen. Hij weer terug naar de Virgin balie. Die namen contact op met het vliegtuig en daar lag hij inderdaad. Hij zou gebracht worden, maar dat kon wel ruim 20 minuten duren. Het Best Western busje was inmiddels al onderweg. Toen hij kwam heb ik het verhaal aan de chauffeur verteld en die zei dat ik nog maar eens moest bellen. Aardige knul overigens. Het hotel zei dat ik nog een keer moest bellen als Jan terug was. Dat was om kwart voor 6. Ik zag hem aan komen lopen en heb gebeld. Het busje was al onderweg. Toen zei Jan dat hij geen rijbewijs heeft. Hij moest zich legitimeren om zijn portemonnee te krijgen en zei dat zijn rijbewijs erin zat. Dat was dus niet zo. Eerst maar met het paspoort de portemonnee opgehaald. PROBLEEM! Hoe gaan we dit oplossen? In de bus hebben we bedacht dat hij waarschijnlijk nog op het kopieerapparaat thuis ligt. We kunnen, als het in Nederland weer een normale tijd is, Peter vragen te gaan kijken en hem op laten sturen, maar wat doen we in de tussentijd? En, maar daar willen we niet aan denken: wat als hij daar niet ligt? Gaan we morgen de camper ophalen met mijn rijbewijs? Ik zie het niet zitten om 4000 mijl te rijden. Even kan ik erover nadenken. We kunnen, als er plaats is, in het hotel blijven tot het rijbewijs er is en bv. in de tussentijd een auto huren. Dan zouden we zaterdag gewoon kunnen gaan whale watchen. Dan kunnen we waarschijnlijk pas dinsdag de camper halen en moeten we de route aanpassen. Lassen laten vallen en dus Cruise America en een paar campings bellen. Eerst uitzoeken hoe lang de post erover doet, maar het internet werkt niet echt geweldig.
De hotelkamer van Best Western Plus El Rancho Inn & Suites ziet er in elk geval netjes uit, dat is nog wat. Ben ik blij dat ze hier Engels spreken en we niet bij het WK voetbal in Brazilië zitten. Mijn Portugees is nou ook niet je van het.
Als het rijbewijs hier maandag rond half 11 moet zijn, kost het € 63,-. Of je een emmer leeggooit, maar van mij mag het. Dan hoeven we alleen het weekend te overbruggen. Het is nu 19.15 uur hier, dus we kunnen nog niet bellen helaas.
Net nog even een drankje, en toch ook maar een hapje, in de hotelbar aan de overkant gedaan en daar verder gefilosofeerd. Het plan is nu: rijbewijs op laten sturen, morgen de camper ophalen en ik rij naar Aromas en zaterdag naar Moss Landing zodat we gewoon kunnen gaan whale watchen en verder een rustig weekend op de camping hebben. Maandag zouden we dan het rijbewijs bij FexEx op kunnen halen.
Het is nu kwart voor 9 en we gaan voorbereidingen treffen om naar bed te gaan.