Vandaag is een brugdag, omdat het rijbewijs er als het goed is pas morgen is. We zijn niet weggeweest, dus is er weinig te vertellen. We waren natuurlijk weer vroeg wakker, maar het gekke met jetlag is dat je dan wel klaarwakker bent, terwijl als je thuis een gebroken nacht hebt, je vaak zo gaar als boter bent. Het was wel een koude nacht en bij het opstaan is het ook nog goed fris. Al redelijk snel breekt de zon door en is het best lekker, maar wel met een trui aan omdat de wind het kouder maakt.
We rommelen wat vandaag. De laatste dingen op hun vaste plaats leggen, ik schrijf mijn verslag van zaterdag aan de picknicktafel, maar helaas drupt de boom erboven nogal wat hars, dus is de lol er snel vanaf. We zien op track en trace dat het rijbewijs inmiddels in Amerika is aangekomen. Hoera!
Het is zondag en het verkeer is wat rustiger, maar het blijft aanwezig. We zitten er dan ook maar ruim 50 meter vanaf en we kunnen door de bomen de auto's zien rijden.
's Middags gaan we op zoek naar een camping voor morgen. We spelen met de gedachte om in een keer door te rijden naar Sugar Pine, maar als we zien dat FedEx waarschijnlijk pas om 12 uur hier is, en we ook nog boodschappen moeten doen, besluiten we toch een tussenstop in te lassen. We willen wel graag een beetje aardige camping, zonder snelweg ernaast en dan ook nog betaalbaar. Gelukkig doet het internet het goed, dus we kunnen rustig surfen. Ghost Mountain spreekt ons wel aan, maar daar staan geen prijzen bij en je kunt niet online reserveren. We sturen een mail in de hoop dat we op tijd antwoord hebben. Anders maar gokken.
We sukkelen de middag door en de avond in met een boek, wat rondlopen en Jan probeert wat instellingen op het fototoestel uit op een paar roofvogels die boven de bergen vliegen. De camping op zich is heel rustig, je hoort en ziet vrijwel geen mens. Jammer van het verkeer dus.
De bbq doet het weer als een tierelier, maar omdat het te koud is om er constant naast te zitten is het vlees helaas wel te gaar. Gelukkig is het uitstekend vlees, dus toch nog goed eetbaar.
's Avonds geniet Idse nog even van het internet, want je weet maar nooit of en hoe je het hierna hebt. Misschien morgen, maar daarna in elk geval 3 dagen niet. Wij proberen een serie te kijken (Mafiosa), maar Jan krijgt deel 1 niet helemaal mee en mijn luikjes gaan tijdens deel 2 regelmatig dicht. Het is maar een klein tafeltje en bankje, dus heel lekker zit het niet. Hoe je hier met 5 personen zou moeten eten is ons niet duidelijk.
Om kwart voor 10 schuiven we toch maar richting bed, hoewel we het eigenlijk zouden moeten rekken.
Ik bedenk me net dat Amerikanen toch wel raar in elkaar zitten. Je mag hier met 16 jaar in een dikke auto heen rijden waar je maar wilt, maar hier op de camping moeten kinderen tot en met 18 jaar onder begeleiding van de ouders naar het zwembad. Niet dat er water in staat of het weer er naar is, maar toch.